Stoffen die meerdere hydroxylgroepen dragen, worden spolyolen genoemd.Ze kunnen ook ester-, ether-, amide-, acryl-, metaal-, metalloïde- en andere functionaliteiten bevatten, samen met hydroxylgroepen.Polyesterpolyolen (PEP) bestaan ​​uit ester- en hydroxylgroepen in één ruggengraat.Ze worden in het algemeen bereid door de condensatiereactie tussen glycolen, dwz ethyleenglycol, 1,4-butaandiol, 1,6-hexaandiol en een dicarbonzuur/anhydride (alifatisch of aromatisch).De eigenschappen van PU hangen ook af van de mate van verknoping en het molecuulgewicht van het uitgangs-PEP.Terwijl sterk vertakte PEP resulteert in rigide PU met een goede hitte- en chemische weerstand, geeft minder vertakte PEP PU met een goede flexibiliteit (bij lage temperatuur) en lage chemische weerstand.Evenzo produceren polyolen met laag molecuulgewicht rigide PU, terwijl polyolen met lange ketens met hoog molecuulgewicht flexibel PU opleveren.Een uitstekend voorbeeld van natuurlijk voorkomende PEP is ricinusolie.Andere plantaardige oliën (VO) resulteren door chemische transformaties ook in PEP.PEP is gevoelig voor hydrolyse vanwege de aanwezigheid van estergroepen en dit leidt ook tot verslechtering van hun mechanische eigenschappen.Dit probleem kan verholpen worden door een kleine hoeveelheid carbodiimides toe te voegen.Polyetherpolyolen (PETP) zijn goedkoper dan PEP.Ze worden geproduceerd door additiereactie van ethyleen- of propyleenoxide met alcohol- of amine-starters of -initiators in aanwezigheid van een zure of base-katalysator.PU ontwikkeld uit PETP vertoont een hoge vochtdoorlatendheid en een lage Tg, wat hun uitgebreide gebruik in coatings en verven beperkt.Een ander voorbeeld van polyolen is geacryleerd polyol (ACP), gemaakt door polymerisatie door vrije radicalen van hydroxylethylacrylaat/methacrylaat met andere acrylaten.ACP produceren PU met verbeterde thermische stabiliteit en geven ook typische eigenschappen van acryl aan het resulterende PU.Deze PU vinden toepassingen als coatingmaterialen.Polyolen worden verder gemodificeerd met metaalzouten (bijv. metaalacetaten, carboxylaten, chloriden) waarbij metaalhoudende polyolen of hybride polyolen (MHP) worden gevormd.PU verkregen uit MHP vertoont een goede thermische stabiliteit, glans en antimicrobieel gedrag.De literatuur vermeldt verschillende voorbeelden van op VO gebaseerde PEP, PETP, ACP, MHP gebruikt als PU-coatingmaterialen.Een ander voorbeeld zijn van VO afgeleide vetamidediolen en -polyolen (in detail beschreven in hoofdstuk 20 Polyurethaan op basis van zaadolie: een inzicht), die hebben gediend als uitstekende uitgangsmaterialen voor de ontwikkeling van PU.Deze PU hebben een goede thermische stabiliteit en hydrolytische weerstand getoond vanwege de aanwezigheid van een amidegroep in de diol- of polyolruggengraat.

Verklaring: het artikel is geciteerd uitInleiding tot polyurethaanchemieFelipe M. de Souza, 1 Pawan K. Kahol, 2 en Ram K.Gupta *,1 .Alleen voor communicatie en leren, doe geen andere commerciële doeleinden, vertegenwoordigt niet de standpunten en meningen van het bedrijf, als u opnieuw moet afdrukken, neem dan contact op met de oorspronkelijke auteur, als er inbreuk is, neem dan onmiddellijk contact met ons op om de verwerking te verwijderen.